آنکه دارد دولت دیدار او گرگدای شهر باشد پادشاست
وانکه روزش بی جمال او بود پادشاه دهر اگر باشد گداست
قاضی اسداله کوپایی کاشانی از عرفا و شعرای عصر صفوی است که در قرن دهم و یازدهم می زیست وی در روستای ویدر ساوه چشم به جهان گشود
قاضی اسداله در عرفان از شاگردان شیخ مومن مشهدی و از مریدان کمال استیری سبزواری بود. وی در شاعری به سبک عراقی توجه داشت و در شعر تخلص اسد را برگزیده بود.
قاضی اسداله در کاشان سکونت داشت و به سال 1048ه.ق درگذشت ودر کاشان در بقعه میرشمس الدین محمد به خاک سپرده شد.این آرامگاه پس از احداث خیابان در میدانی واقع شده که به نام قاضی اسداله شهرت دارد.
گوشه ای کتاب دیوان قاضی اسداله کاشانی به کوشش افشین عاطفی